سلام

خوبید؟ خوشید؟ منم خوبم! امروز اولین حقوقم رو ریختن به حسابم و من الان خیلی خر کیفم! البته به ازای ۹ روز کار خیلی هم مبلغی نبود ولی بالاخره خیلی خیلی بهتر از تصورم بود و رقمش بالای هزار بود  . سر صبحی من و موبایلم رفتیم دستشویی و از اونجایی که آدم باید از ثانیه ثانیه وقتش استفاده کنه ، منم آنلاین شدم که حسابم رو چک کنم و یه دفعه دیدم ووووییییییییی حقوقم رو ریختن و اصلا کلا خر در چمن شدم. اولین خریدم هم لباس برای کریسمس بچه ها بود که ۹۸ یورو پیاده شدم. برای دختری دو تا پیراهن خریدم و واسه پسری یه دست بلیز شلوار پلوخوری. یه عروسک ببعی هم تقدیم خودم کردم که لباس پرنسسی تنش بود که دختری در دم فتوا داد که آدم بزرگ رو چه به عروسک! و ازم گرفتش. حالا فردا عکسش رو میگذارم توی اینستاگرام. خلاصه که اینم از ما! کارم رو دوست دارم البته که هر چی جلوتر میرم میبینم چقدر چیز بلد نیستم ولی خب خوبه. سرپرستار بخشمون یه مرد خیلی جوون هست و جانشینش یه پیرزن لهستانی خیلی مهربون ولی سختگیر! تیم هم بد نیست. دو تا از پرستارها از مدرسه خودم هستند که به چهره میشناختمشون ولی از گروههای دیگه بودند. مدل این بیمارستان به نسبت خیلی سنتی تر از بیمارستان خودمه ولی الان دیگه بعد دو هفته کار عادت کردم بهش. بخش کلیه و دیالیز هم بخش خوبیه. هم آدم دلش میسوزه هم بیشتر از یه حدی کار از دست آدم ساخته نیست. پیش میاد که مریضها از ادامه درمان صرف نظر میکنند انقدر که ادامه زندگی براشون دردناکه. روز سوم کارم یه مریضمون فوت کرد. البته نود سالش هم بود. مریض جوون هم تک و توک داریم ولی بیشتر مسن هستند. بیماری عفونی و مسری هم تا دلتون بخواد! چون سیستم ایمنی کلا به فنا رفته و داروهایی هم میدن که سیستم ایمنی رو خاموش کنه تا بدن کلیه رو پس نزنه و خلاصه ام ار اس آ و آنفلانزای خوکی که دیگه از خودمونن! دوشنبه ای که گذشت رفتم مرکز بهداشت بیمارستان و واکسن آنفلانزا زدم. خیلی خجسته فکر کردم الان دیگه ایمن شدم. آمااااا خانوم دکتر فرمود که این ایمنی فقط ۸-۱۲ هفته دوام داره. برای دختری هم وقت گرفتم از همون دکتر که براش واکسن گریپه بزنم که به صورت یه قطره هست که توی بینی میچکونن که گفت ایمنی ۸ ماهه ایجاد میکنه، برای پسری هم گفت زیر دو سال اصلا توصیه نمیشه. آقا شما یادتون نیست ولی من یه زمانی بلد نبودم خون بگیرم از مریض! الان واسه خودم استاد شدم بسکه باید از این مریضهایی که رگهاشون به فنا رفته خون بگیرم. کلی هم پانسمانهای پیچیده داریم. انقدر که مریضها زخمهای خفن دارند! دفعه اول که باید یه زخم رو پانسمان میکردم خیلی ریلکس رفتم بالای سر مریض، پانسمان قبلی رو که باز کردم یعنی باید یکی منو میگرفت! حالت تهوع داشتم در حد لالیگا! حالا بهتر شدم ولی خب هنوز خیلی صفر کیلومترم. خیلی چیزا بلد نیستم. درست میشه ولی!

شیفت ساعت ۷ شروع میشه و من برای اینکه به وقت برسم باید ساعت ۶ از خونه بزنم بیرون. ساعت ۵ بیدار میشم و یه قهوه میخورم و آروم حاضر میشم. دیروز صبح ساعت ۴:۵۰ بیدار شدم و گفتم دیگه بیدارم دیگه، ساعت موبایلم رو خاموش کردم. آقا چشم باز کردم دیدم ساعت ده دقیقه به شش شده. قیافه من دیدن داشتهاااااا. یعنی نفهمیدم چطوری مسواک زدم ، پریدم توی لباسام و زدم بیرون. همه روز هم رییسم میگفت چهرت چقدر خسته نشون میده! تا من باشم دیگه ساعتم رو خاموش نکنم!

امروز که خونه بودم پسری رو خودم بردم مهد. انقدر خوب خداحافظی کرد بدون عر و بوق که اصلا کلی خوشحال شدم. ظهر هم که رفتم دنبالش خوشحال داشت واسه خودش میپلکید.

دختری دو سه روز پیش امتحان ریاضی داشت. نمره اش رو دیروز آورده خونه . یک شده. اصلا غلط نداشته. میگم بقیه چطور بودند؟ میگه ایچه ۵ تا غلط داشته. میگم چرا ؟ میگه آخه از رو دست اورلا نوشته بوده. کلی خندم گرفت.آخه ایچه اندازه مورچه هست و اصلا بهش نمی اومد اهل تقلب باشه. 

حلقه ادونت هم خریدیم و گذاشتیم روی میز و از این یکشنبه، هر یکشنبه باید یه شمعش رو روشن کنیم تا عید بیاد. شاید فردا یه سر بریم بازار عید. امسال هنوز فرصت نشده بریم.

همینا دیگه.

فعلا بای.

۷۶ تا کامنت دارم. جواب میدم انشاالله.